Primjer beogradske propagande: Skadar 800 godina bio srpska prijestonica!?

-Selekcije Kosova i Hrvatske sastaju se kvalifikacijama za Mundijal u gradu Skadru na Bojani, a grad je pun zastava. Fudbaleri Kosova dočekuju selekciju Hrvatske u kvalfikacijama za Svjetsko prvenstvo 2018. ponovo u Albaniji u gradu Skadru.

Ništa čudno u uvodu teksta beogradskog Telegrafa, međutim…

-Zanimljivo je da je Skadar stari srpski grad, koji je 800 godina bio čak i prestonica Srbije.

Tamo i dan danas žive Albanci islamske i katoličke veroispovesti koji čuvaju predanja predaka i znaju svoje srpsko poreklo.

Osnovan je još u 4. veku pre nove ere, od strane Ilirskih plemena. Sredinom 14. veka njime je vladao srpski car Dušan Silni. Potom Skadar pada u ruke Turaka i ulazi u sastav Albanije u okviru Otomanskog carstva… U srednjem veku Skadar je bio sedište albanske vladarske porodice Dukađin – piše beogradski list.

Skadar: Zastave Albanije i Kosova…

Kao što vidimo, po beogradskim mitološkim konstrukcijama Skadar je bio čak 800 godina glavni srpski grad! To bi značilo da je već u 6. vijeku (znatno prije dolaska Srba na Balkan) Skadar postao -srpska prijestonica!

Ono što je istina u vezi srpskog vladanja tim gradom jeste da je tokom 14. vijeka Skadar zaista bio srpski, u vrijeme Dušana Nemanjića. Period njegove vladavine datira od 1331-1355. godine. Koliko je tačno srpska vlast trajala u Skadru ne znamo, ali potrajala nije. Već 1393. Skadar je u rukama Osmanlija, potom ga preuzimaju Mlečani – nakratko. Albanaci uspostavljaju kontrolu nakon njih, sve do ponovnog osmanskog osvajanja 1479. godine.

Treba napomenuti da su Skadrom vladali i Crnogorci, Bugari, Bosanci… ranije je bio dijelom Istočnog Rimskog Carstva (Bizantija), odnosno prije podjele Carstva – Skadar je pripadao rimskoj provinciji Ilirik.

O Dušanu srpski mediji pišu i sljedeće: ‘Prve znake Dušanovog umeća, zbog kog je zavredio pridevak Silni, izvori datuju u 1329. godinu kada je na reci Limu “potukao bezbožne babune”, tj. vojsku iz Bosne.’

Činjenica je da Dušan bio najveći srpski vladar, ali isto tako je činjenica da ni u njegov vakat susjedni Srbi nisu uspjeli pokoriti Bosnu!

Širili su se ka istoku i jugu, ali preko Drine nisu mogli uspostaviti kontrolu. Pokušavali jesu, jedne prilike bili su provalili i u unutrašnjost.. međutim bosanska vojska predvođena banom Stjepanom II Kotromanićem uspješno se oduprla. O tome je pisao Ćiro Truhelka:

–U Bobovcu bijaše i kći banova (Stjepanova) Jelisava, a car (Dušan) je nuđao banu mir jedino pod uvjetom, da mu dade Jelisavu (Elizabetu) za ženu. Ali u bana bijaše ponosa, te nehtjede, da mu rođena kći bude plaća za mir, pa stoga odbi carev upros. Dušan stade Bobovac opsijedati, da otme grad i Jelenu. Zaludu mu je bilo biti tvrdi krš, na komu stajaše Bobovac, jer je bio još tvrđi nego li prkos bana bosanskoga, te ne klonu ispred srpske vojske.

Dušanu je valjalo praznih ruku ostaviti Bobovac te se vratiti kući, a ban Stjepan Kotromanić izagna 1351. zadnju srpsku četu iz Bosne – navodi Truhelka.

(MiruhBosne)