Kršćanski historičar Asboth navodi da su, uz ostale krajeve, predjeli Vrhbosne pripadali Osmanlijskom Sultanatu od 1415. godine po Miladu, na tri godine prije nego što je Ishak-beg u Bosni postavljen kao beglerbeg Novopazarskog i Bosanskog sandžaka, a on svoje sjedište prenosi u Sarajevo 1436. godine. Pouzdano je da je 1443. godine, 840. po Hidžri, u Sarajevu postojala džamija, i to je bila jedna u nizu mahalskih džamija.
Dobro poslije, 1454., kao treći po redu namjesnik na osmanlijskim teritorijama u Bosni, postavljen je Isa-beg. Sarajevo je tada naveliko postojalo i Isa-beg ne može biti njegov osnivač. On je, odmah po dolasku u Sarajevo, zato što su izražene potrebe nalagale postojanje i velike džamije, počeo graditi takvu džamiju, koja je završena 1457. godine. To je i za sadašnje prilike prostrana džamija. To je dobro nam poznata Careva džamija, kako je poslije prozvana.
Dakle, sultan Fatih je u Bosnu došao 1463. godine, kad je u njoj već bilo veoma mnogo muslimana, a Sarajevo imalo status šehera. Ali, nesumnjivo je da je sultan Fatih omasovio i osnažio islam u Bosni. Napokon, donio je slobodu Bosni, dugi mir koji će, bez ratova na teritoriji naše zemlje, potrajati nevjerovatnih 400 godina! Bilo je incidenata, upada, pokušaja nasrtanja, ali ne i ratova. To je kapitalna istina.
U cjelokupnoj povijesti čovječanstva nije se ratovalo ukupno upravo toliko, 400 godina! Znači, nikako ne može biti to što se piše i mučki potura da je Bosna tada pala, te 1463. godine. Ona je tada spašena i uzdignula se! Sultan Fatih je također rodonačelnik multireligioznosti i multikulturalnosti, jer je tada u Bosni omogućio miran život katolicima, čak iako se znalo su oni predvodili križare i da su se zato iseljavali u strahu od zločina koje su počinili.
To je regulirano poznatom Ahdnamom, a zatura se da je jednako čuvene povelje o pravima i slobodama sultan Fatih izdao i deset godina prije u Istanbulu Pravoslavnoj crkvi te jevrejskoj i ermenskoj zajednici. Poslije je i pravoslavnima omogućeno nesmetano naseljavanje u Bosni.
Već i samim naslovom, ali i obimnim sadržajem na 380 strana, roman je pobudio pažnju. Dosad su održane promocije u većem broju gradova Bosne i Hercegovine na cijeloj njenoj teritoriji, te nekim zemljama zapadne Evrope.
