Na današnji dan prije četiri godine umro je jedan od najvećih bosanskohercegovačkih književnika modernog doba, Nedžad Ibrišimović.
Tim povodom u rodnom Žepču, njegova avlija večeras će biti mjesto okupljanja poštovalaca lika i djela ovog velikog bh. Književnika.
Svojim djelima Ibrišimović je pokazivao neizmjernu ljubav prema Bosni. Ostaće upamćen kao pisac jedne od najboljih pjesama o našoj domovini.
„Bosna, to je jedna dobra zemlja
kad plače klobučaju kiseljaci
sagni se i pij
niko se ne ljuti.
U Bosni ima jedna tišina
u toj tišini jedna njiva
u toj njivi obeharalo stablo.
Bosna zimi po svu noć srebrom zvoni.
Bosna ima Bosanca
kad Bosanac liježe na počinak,
on polahko glavu spušta na zemlju
da zemlju ne povrijedi.
Bosna ima majku
Majka se popne na brdo iznad pruge
pa mahne mašinovođi
Majka mahne mašinovođi
a lokomotiva krisne
Bosna ima kuću, u kući živi starica
njen osmijeh je ajet o Džennetu.
Izuj obuću kad prelaziš
Koranu, Glinu, Savu i Drinu
Operi noge u rijekama
Bosna je ćilimom zastrta“
Nedžad Ibrišimović, bosanskohercegovački književnik i umjetnik, rođen je 20. oktobra 1940. godine u Sarajevu, a preminuo 15. septembra 2011. godine.
Dobitnik je brojnih nagrada, poput Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva, nagrade Društva pisaca, Bošnjačke zajednice Preporod, nagrade Hasan Kaimija. Za djelo “Vječnik”, koje je izašlo 2005. godine, Društvo pisaca Bosne i Hercegovine kandidovalo je Ibrišimovića za Nobelovu nagradu.
(Bportal.ba)