Beograd: Zvjerski mučila zarobljenu Bošnjakinju, sud joj smanjio kaznu s 5 na 3 godine

Apelacioni sud u Beogradu donio je presudu kojom je Ranki Tomić, osuđenoj za ratni zločin protiv ratnih zarobljenika, smanjio kaznu sa pet na tri godine zatvora.

Fond za humanitarno pravo (FHP) iz Srbije smatra da su razlozi kojima se Apelacioni sud rukovodio prilikom smanjenja kazne ponižavajući za porodicu žrtve, te da se navodima iz obrazloženja presude obesmišljavaju postupci za ratne zločine koji se vode pred sudovima u Srbiji.

Odjeljenje za ratne zločine Višeg suda u Beogradu donijelo je 26. novembra 2018. godine presudu kojom je Ranku Tomić – starešinu jedinice „Front žena Petrovac”, koja se nalazila pod komandom Petrovačke brigade ‘Vojske Republike srpske’ (VRS) – oglasilo krivom zato što je, zajedno sa drugim pripadnicama jedinice kojom je komandovala, sredinom jula 1992. godine u mjestu Radić (Bosanska Krupa) mučila i nečovječno postupala prema ratnoj zarobljenici Karmeni Kamenčić, i osudilo je na kaznu zatvora u trajanju od pet godina, koja je zakonski minimum za ovo krivično djelo.

Za ubistvo Karmene Kamenčić su pred Vrhovnim sudom Federacije BiH osuđene i saborke Ranke Tomić – Bora Kuburić i Radmila Banjac, na kazne zatvora u trajanju od po tri godine.

Ranka Tomić je osuđena jer je, zajedno sa drugim pripadnicama „Fronta žena Petrovac“, zlostavljala i mučila ranjenu zarobljenicu Karmenu Kamenčić, tako što su je pred mještanima sela Radić (BiH) tjerale da skine svu odjeću sa sebe, odsjekle su joj kosu i urezale znak krsta na glavi, tukle je štapom i tjerale da iskopa sebi grob, te natjerale da legne na leđa u iskopanu rupu, nakon čega je tada maloljetni Veselko Đukić u nju ispalio nekoliko metaka iz automatske puške, usmrtivši je na licu mjesta.

Odlučujući o žalbi branioca, Apelacioni sud je našao da je prvostepeni sud, kao olakšavajuće okolnosti, propustio da cijeni protok vremena od izvršenja ovog zločina koji, zajedno sa činjenicom da Ranka Tomić ranije nije osuđivana, da ima 62 godine i da ne postoji mogućnost ponavljanja istog krivičnog djela, čini opravdanim da joj se kazna smanji.

Apelacioni sud je mišljenja da se i ovakvom kaznom može postići svrha kažnjavanja. Kako je navedeno: „U ovom slučaju izostaje potreba za sprečavanjem okrivljene da vrši krivična djela, jer druga krivična djela ni do sada nije vršila, a nije realno da će se ponovo stvoriti okolnosti u kojima je moguće vršenje ratnih zločina. Naime, ovom kaznom sud reaguje na učinjeni zločin učinioca i zbog toga je okrivljenoj odmjerio zasluženu kaznu. Ovakva kazna predstavlja jasan stav države i društva da je pravično kazniti učinioca ratnih zločina, jer je osjećaj pravednosti ključni element pravnog poretka jedne države.“

Prema citiranom stavu Apelacionog suda Ranki Tomić je, između ostalog, smanjena kazna zbog toga što je izvršila ratni zločin, a ne neko drugo krivično djelo, jer su šanse da ponovi ratni zločin minimalne.

Ovakvim obrazloženjem Apelacionog suda se izvršioci ratnih zločina, zbog protoka vremena i nemogućnosti ponavljanja tog djela, privileguju prilikom odmjeravanja kazne. Isto tako, stav da ova presuda predstavlja jasan stav države i društva da je potrebno kazniti izvršioce ratnih zločina – pa makar i kaznom ispod zakonskog minimuma – neprihvatljiv je. Naime, Krivičnim zakonikom je određeno da sud može izreći kaznu ispod zakonskog minimuma samo u slučaju da utvrdi da postoje naročito olakšavajuće okolnosti koje ukazuju na to da se sa ublaženom kaznom može postići svrha kažnjavanja. Olakšavajuće okolnosti koje je Apelacioni sud naveo ni u kom slučaju ne predstavljaju naročito olakšavajuće okolnosti, a surovost koju je Ranka Tomić pokazala prilikom izvršenja krivičnog djela zaslužuje mnogo strože kažnjavanje.

Ovakvim tumačenjem postojanja olakšavajućih okolnosti na strani optuženih obesmišljavaju se postupci za ratne zločine u Srbiji, a žrtve i članovi njihovih porodica ponižavaju i onemogućavaju da dosegnu minimum pravičnosti koji jedan krivični postupak može da pruži – navodi se u saopćenju FHP.

(MiruhBosne)