„Po istom sistemu je crkva bila sigurna kuća i u Bosni i Hercegovini za ratne zločine”

Vrlo je zanimljiva uloga Srpske pravoslavne crkve u tragičnim događajima na Kosovu, jer je, kao i u Crnoj Gori, ona bila ključna poluga i instrument za nasilje i destabilizaciju susjeda – kaže za Danas historičar Milivoj Bešlin.

Komentarišući oružani napad Srba u selu Banjska na kosovske policajce i ubistvo jednog, koji se dogodio oko tamošnjeg manastira, sagovornik Danasa kaže da „ko god da se nalazio u i oko manastira, jasno je da je tamo našao sklonište i sigurnu kuću za one koji su se stavili u funkciju teroristickih aktivnosti“.

– Po istom sistemu je crkva bila sigurna kuća i u Bosni i Hercegovini za ratne zločine – kaže Bešlin.

Milivoj Bešlin kaže da se nada da će nezavisna istraga utvrditi u kojoj mjeri je režim u Beogradu bio umiješan i do koje mjere je sam vrh vlasti bio inspirator nasilja, pokrovitelj teroristicke akcije i da li je to bio neuspIo pokušaj započinjanja novog rata na Zapadnom Balkanu.

– Planiranim nasiljem u nedjelju, pređene su sve crvene linije, region se našao na ivici novog rata, poginuli su ljudi, a time je neuspJeh doživela i strategija gospodina Hila i Eskobara o neograničenom povjerenju u Vučića i njegovu politiku. U nedjelju su samo nedostajali balvani, pa da to po svemu liči na potpuni kontinuitet sa zločinačkom politikom Slobodana Miloševića – zaključuje Bešlin.

A u manjem entitetu u Bosni danas je u crkvi organizovan pomen ubijenim teroristima s Kosova.

-U Rs se danas odaje počast stradalim teroristima u selu Banjska, koje su ubili pripadnici specijalne policije Kosova, nakon napada na kosovsku policiju.

Entitetska tv. prenosi da je molitveni pomen u Hramu Hrista Sasitelja u Banjaluci organizovao Kabineta predsjednika Narodne skupštine i Crkvene opštine.

Pomeni i paljenje svijeća su širom Rs. Zastave na institucijama u bh. entirtu Rs i Srbiji spuštene na pola koplja. Danas je tamo Dan žalosti, prenose Vijesti.ba.

Ulogu SPC u kontekstu navedenog ponajbolje ilustruje ono što se dešavalo na sudu u Parizu.

U javnosti je to vrlo rijetko pominjano. Tek u posljednje vrijeme, može se reći nakon liturgija organizovanih od strane Crkve Srbije u Crnoj Gori, domaći i regionalni mediji podsjetili su na nečasnu ulogu SCP tokom agresije i genocida u Bosni.

U tekstu Kišobran patrijarha Pavla, Mirko Đorđević piše.

-Nad njegovim odrom zvaničnici se sada boje da se prisjete i svoje i njegove uloge. A tajne nema, sve je zabilježeno, sve je objavljeno.

Dosudili su i njemu i crkvi političku ulogu. I on se nije snašao – daleke 1991. potpisao je pismo lordu Karingtonu da svi Srbi moraju ući pod zajednički krov sa Srbijom i svim srpskim krajinama. To je bio početak sunovrata. Jeste on blagoslovio i Karadžića i Mladića – ne na zlo – ali su oni pod njegovim kišobranom sijali zlo i smrt. I danas nad odrom ima mnogo onih koji su činili zlo, i ritualnim besjdama se neće pokriti ničija krivica, ni njegova ni svakog od nas. Ne, nije patrijarh Pavle dao blagoslov o. Gavrilu kod Trnova da činodejstvuje – ne, daleko od toga – a o. Gavrilo je pod epitrahiljem blagoslovio Škorpione koji su strijeljali one jadne bosanske, bosonoge dječake. Ne, nije o. Gavrila patrijarh blagoslovio, ali ga nije – a trebalo je – izopštio iz vjere i odlučio od crkve. Dugačka je hronika i njegovih i naših lutanja i svi je znamo. Da je on imao dobre namjere, u to ne sumnjamo, ali da su sabraća u Sinodu imali svoje namjere, i u to se ne može sumnjati.

I zastanimo tu nad još jednom gorkom čašom: odveli su ga bili 1995. u spaljenu Foču – nazvali su je tada Srbinje – i raspisala se bila evropska štampa – posebno Le Mond, Figaro i Liberation u Parizu – da SPC u Bosni podržava etničko čišćenje. Navedeno je bilo i ime patrijarhovo, i onda je SPC podnijela tužbu u Parizu protiv tih listova. Mučno i tužno. Na suđenju u Parizu svjedočili su mnogi – historičar Paul Garde i srpski vizantolog Ivan Đurić. Branio je SPC vladika Atanasije Jevtić i to tako „dobro“ da se suđenje završilo sudskom osudom SPC. Ne, kazao je sudija, fakta su fakta, a francuska se istina ne može ućutkati. I tu je gorku čašu ispio pokojni patrijarh – a da li smo i svi mi sa njim, o tome je rano suditi…

Tekst lista Liberation iz 1995. o sudskom procesu u pomenutom slučaju:

Srpska crkva izgubila spor protiv „Liberationa“ U Parizu je tužila dnevni list za klevetu zbog članka pod naslovom „Pravoslavna solidarnost“ – https://www.liberation.fr/planete/1995/06/26/l-eglise-serbe-perd-son-proces-contre-liberationa-paris-elle-poursuivait-en-diffamation-le-quotidien_136513/